Ազատագրենք մեր միտքը ավելորդություններից, և տեղ կբացվի ազատ մտածողության համար։ Ազատ մտածել՝ նշանակում է կամք ունենալ ազատվելու կախվածությունից, միտումներից և երևույթները դիտարկել այնպիսին, ինչպիսին դրանք կան և ոչ թե մեր պատկերացումներին համապատասխան։ Հենց այս կեղծ ելակետն է մեզ խանգարում ունենալու անկախ կարծիք ու պետություն, ես կասեի՝ անկաշառ հանրություն: Մինչդեռ շատերը կաշառվում են, շատերը կամակատար են, առաջնորդվում են անձնական կամ խմբային շահերով, ամենակարևորը՝ շատերը չեն տեսնում մարդկային մտածողության ծիրից վեր՝ անանձնական ու աստվածային որակները, քանզի միայն մարդկայինը հատվածական է և սահմանափակ։
Այս նոր գարունը և ինքնահսկման շրջանն անցնենք արդյունավեր և նոր մտածողությամբ դիմավորենք Զատիկը։ Մի կարևոր հիշեցում. եթե արդարության հաստատումով կապացուցվի մեր սխալականությունը, այն պետք է ընդունել անտրտունջ և պատրաստ լինել վերափոխման կամ պատժի, այլապես մեր միջավայրում չի կարող արդարություն հաստատվել: Արդարությունը չի եղծվում ոչ մի պարագայում, այն կարող է միայն ժամանակավոր չգործել մեր հաստակողության պատճառով, սակայն այդժամ այդ միջավայրը հանրության համար վերածվելու է բռնապետության ու չարիքի և, ի վերջո, կործանվելու է։ Այստեղից հետևություն. ցանկացած գործ անելուց առաջ անհրաժեշտ է մտածել դրա արդյունքի մասին՝ արդյոք այն բարի է՞, և նոր միայն նախաձեռնել: Եվ ամենակարևորը՝ բավարար կամք դրսևորել ու արդյունավետ իրագործել որոշումը՝ անպայմանորեն այն ավարտին հասցնելով։ Ահա հայոց ինքնության ամենակարևոր բաղադրիչը, իմ կարծիքով, որի վերջնանպատակը աստվածային բարիք իրագորրծելն է, քանզի ամենայն բարի բան Աստծուց է: Եվ այն պետք է սկսել հե՛նց հիմա և ավարտել ողջամիտ ժամկետում։
Վանո Դադոյան